5x streetfood dat je geprobeerd moet hebben

Als in Brooklyn een foodtruck rondrijdt met jouw nationale gerecht, heb je het als land gemaakt. Een pupusa is een tortilla van maisbloem die wordt gevuld met bonen, varkensvlees of kaas (of alle drie) en krokant gebakken. Hij wordt gegeten als ontbijt, lunch of avondeten. Uit archeologische opgravingen is zelfs gebleken dat de Salvadorianen dat al 2000 jaar doen.

Okonomi betekent zoiets als ‘wat je wil’ en yaki staat voor bakken of grillen. De Japanse hartige pannekoek van de bakplaat is dus naar wens vorm te geven. Er bestaan allerlei variëteiten, zowel qua beslag als topping. De basis van het beslag is een speciale bloem en poeder van de Japanse yam. Daar gaan nog zaken als gesneden kool of varkensbuik doorheen. De topping bestaat meestal uit nori-of bonitovlokken en speciale okonomiyaki-saus en Japanse mayonaise.

Als je in Beijing veel mensen bij elkaar ziet, is de kans groot dat ze op hun beurt wachten bij een malatangverkoper. De spicybouillon die oorspronkelijk uit Sichuan komt, is hier populair. Spiesjes met tofu, vlees, paddestoelen, groente of iets anders, worden gegaard in de soep. De klant kiest zijn eigen stokjes en die krijgt hij mee in de dampende bouillon.

Op veel plekken in de wereld is men dol op deeg met vulling, maar aan pierogi wordt in het Poolse Krakau (en in de Amerikaanse staten Pennsylvania en Indiana) jaarlijks een festival gewijd. De zachte, halvemaanvormige dumpling wordt meestal gevuld met aardappelpuree, ui, (zuur)kool, gehakt, kaas of spinazie, maar je hebt ook dessertvarianten met fruit.

In de po'boy komen zo'n beetje alle historische, geografische en hedendaagse invloeden van Louisiana samen. Men neme een Frans stokbrood, gefrituurde garnalen of oesters, tomaat, augurk en een niet zuinige laag bbq-saus of rundvleesjus. Eigenlijk kan het met alles, zolang het maar veel en vet is. De French fry po'boy is de echte armeluisversie: frietjes bedekt met jus (want geen geld voor vlees) en sla. Food porn for poor boys.